harf

boyutlarıyla yakalanan bir deniz gibi hayat..neresinde ve nasıl olunduğu algısal..yapışkanlığında bulunur ölgün anlar..ya da her anda ölen vücud her an tekrar dirilir..nefes..ruhun kullandığı vücuda ait tek şey 'dil'.ve uzaya kazınan kitabelerin mütevazi piyonları..kelime ıslaklığında semanın buhar olmuş bir gezgin..bir yerlerde asılı kalan..ruh esir dil üçlemesi arasında sürüyor serüven.kişiye özel ezelde yazılmış bir seneryoyu oynuyor fert.güzel yada çirkin oynamak kendine bağlı..ebedi oscarı alanlar kazanıyor...

'hayalet' istanbul 2011

hayalet

ölgüsüdür saygıdeğer gözlerin
içine akıttığı hayalet
kırılmış süngüsünün
ucu takılı yaslı perdelerin

uçurumunda salıngan
çökeldiğinde bu ikindin
yaprakları kırılgan
ölgüsüdür sevişken gözlerin

'ruh kesikleri' izmir 1999

ruh kesikleri


avuçlarına damlarken melek
örtüsüdür yerin nefes
öperken esirini severek

uçur tüylerini perilerin
karışsın taze sözlere
durgusunda ıssız şehrin

öldür beni öldür hadi
dağılmışken kemiklerim
yalıyor yine bu ıssız kentin itleri
ufalanmış hayallerimi
öldür hadi öldür beni
taşın üstüne serpilmiş
çırılçıplak ars moriendi

vaad

vücud ile mana arasındaki kadim perde, modern insanın şafağıyla birlikte aşılmaz bir duvara dönüşüyor...nicedir bir fin-de-siecle figürü olarak şair, kehanetin gücüne sığınarakortalığa seçıyor ilencini.estetiğin müsekkin etkisiyle mistik şiir idealinden basit kelime simyacılığına değin bir yığın eda, 'şiir-sel' adlı şarkının fütursuz salınımı içinde sürgit genişliyor...ve şimdilerde 'hal'den kesik ,fiyakalı bir hologram suretinde boy gösteren şair, kontrolsüz ışık ve bulanık sularında, giderek 'seyr'in künhünden uzaklaşıyooorrrrrr.....

seyr' istanbul 2011

seyr'

yunus'ca sallanır salıncak
yaylımında eritir
gece
gece ya bitmezse

ayla uzanır yakamoz
uyuşur göz
göl donar buğusunda
donar gece
ya bitmezse
ellerinde urganını asılır
okşadıkça acıtır gece
uzanırken sallanır
sallanırken uzanır
çepeçevre

'oyun' denizli 1998

oyun

yakalarında ormanın

plastikler yandığında

içinde rengarenk volkanın

izleri var

uçuşan yusufçukların

rüzgara kapıldığında

derenin buharı

günbatımının sıcaklığı

düşüşler

yakala beni

bir balığın kuyruğuna takılmadan

boğulmadan

sularında kalabalığın

kalabalığın surlarından devrilmeden

rutubet

salyalarında ejderhanın

köpürerek sızan

beynimin caddelerinde

bir anı

tırnaklarıyla kazınan

hiç bir zaman kazananı belli olmayan

'incili dalgalar' istanbul 2011

                                                                         

incili dalgalar

hafif ıslak ve uzak

ama hep özlüyorum

köpükler arasında gözlerin

her dalgada eriyorum

'gözlerin' istanbul 2011

gözlerin

ölgün bir çiçek yaprağı gibi

kadifeyi andırıyor dokunduğunda

okyanus belki görünmüyor dibi

zaman yok olur içine daldığında

'fer' istanbul 2011

                                                                                When you were here before
                                                                Couldn't look you in the eye   

Fer

tüm hayatı anlatan

ve içinde bir sır gibi tutan

beni her an öldüren

ve her an tekrar dirilten bakışlar

bu dünyada en çok bakılmaya değer iki şey

ve hiç doyamadan kana kana içmek

aşkı göz bebeklerinden

sakin

ve acele etmeden

'sen' istanbul 2011

                                                                                         I feel my luck could change..

sen

ağırlığı var dilimde senin

tenin kadar güzel bu gece söylediklerin

hiç bitmesin

daha da yaklaşıyorsun kaçtıkça

tam dibindeyim bu gece

hareketsiz düşlerim

içimdesin çok içimde

tam dibindeyim bu gece kentin

aksayarak yürürken

ıslatıyor yarasaların salyaları

ölüyorum sensizlikten

optimistik nisan 2011 istanbul

                                                                                                kill me sarah kill me again with love..

optimistik

köpük köpük dalgaların arasında

eriyen gülüşlerin var

ve yine ayrıldığında kemiklerimden etlerim

ve yine bu kentin rahminde kıpırdanırken bakışlarım

utanıyorum

yorgun ve sıyırık

tırnaklarım kırılıyor tırmanırken saçlarına

bir turist gibi bakışlarım

konaklıyorum bir yerlerinde

omuzundan bakıyorum denize

ve yine ayrıldığımda gözlerin gözlerimden

ve yine bu kentin lağıma düşürdüğü bir taşım

yorgun ve arsızım

atlarken uçurumundan kirpiklerinin

tutunamıyorum

şiir 1 peron ankara 2000

peron




damlalar git gide büyüyor yaklaştıkça yüzüme
komaya girmiş ayın salyaları
çayır kokusundan kılıçlarla saldırıyor vuslata
damlalar!!!itlerin arkadaşları
ordusu ayrılıkların
yarasa karası yanağımda savaşıyor
aşk tuzuyla donanmış gözyaşlarımla
yeniliyorken tam o esnada apani
'nerede ineceksin' diye soruyor
muavin kılığında bir cellat
-A.Ş.T.İ.


peronda iki gönülü birleştiriyor şimşekler
ışın kılıcı soluklarımızın
soluklar ruhlarımızın zamkı
dudağımda küflenmiş tadın
postalımda çamurlar memleketime ait
samimi çırpınırmış serçeler
samimi birer mücahit


asfaltta gülümseyen kedi gözleri
acaba bu lastikler kaç kedi ezdi
kaç kalbi kopardı kaburgalarından
fabrikaları geçerken geri geliyor
üzerindeki kasap önlüğüyle muavin
çenesinden kan sızarak soruyor
'ne arzu ederdiniz bey efendi?'
daha da vahşileştiriyor gülüşüm
-arsenik içeyim susuz
kısa ve acısız olsun ölümüm

defolu yazılar başlıyor..

sevgili arkadaşlar bu bir girizgah yazısı..ne kadar defosu olur bilmiyorum..yazının sonu nereye varır bundan da emin değilim.. sadece paylaşacak çok şeyimiz var.. herkesin herkesle.. hayatın insanla.. insanın hayatla..birbirimizle..

Herkese Merhaba!

Her şey gönlünüzce olsun...