vücud ile mana arasındaki kadim perde, modern insanın şafağıyla birlikte aşılmaz bir duvara dönüşüyor...nicedir bir fin-de-siecle figürü olarak şair, kehanetin gücüne sığınarakortalığa seçıyor ilencini.estetiğin müsekkin etkisiyle mistik şiir idealinden basit kelime simyacılığına değin bir yığın eda, 'şiir-sel' adlı şarkının fütursuz salınımı içinde sürgit genişliyor...ve şimdilerde 'hal'den kesik ,fiyakalı bir hologram suretinde boy gösteren şair, kontrolsüz ışık ve bulanık sularında, giderek 'seyr'in künhünden uzaklaşıyooorrrrrr.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder