yıldız doğumu.
nefeslerle mayalanmış refujlar bıraktım
imla hatalarıyla dolu asfaltın kıyılarına
sıyırık gülüşüyle yaşlı bir bakire
ruhunu satılığa çıkarmış
sıraya girmiş bebekleri gördüm
ve kokladım pudralı terlerini
koşmuştuk eskiden bu yolları babamla
şimdi artık yanlız tırmanıyorum taraçalara
bir martı yavrusuyla sevişiyor karga
gece..sandım hiç doğmayacak gözlerinden güneş
yalnızlığa inat yine ben
vals yaptım bacalarla
antenlerle harmandalı
gizli gizli emzirdi yarasanın biri bir anne şefkatiyle
erittim tavanda yıldızları
kökleri uzayda olan bir ağacın meyvalarıydı
yıldızlar..gözlerinin çocukları
ilkin ellerimin teri sandım
eriyip akan yıldızları
ahhh..acırken gözlerim ağlamaktan
sürdüm yıldızları bacaklarının arasına
siyah çorabına takıldı gülüşlerim
dişledim gençliğimin geçmişini
keşke bir ninem olsaydı kör ve dilsiz
dudaklarıyla söndürebilen güneşleri
doğursaydı yeni yıldızları
hiç görmeyen göz bebeklerinden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder