'boğuluş' 2012 istanbul

boğuluş


üstünkörü bakıyorum hayata
ama sana bakamıyorum öyle
öylece sana bakarken geçiyorum kendimden
ve geçerken kendimden
son durakta sende iniyorum
artık bakamıyorum hiç bir yere
gerek de yok zaten
bir okyanus gibi gözlerin varken