bitgin
yırtılıyor penceresindeki buğuların
tozlarını aldığım
uzan
uçurumlar dibinde
biten kırmızı
gırtlağıma takılan pudura
uyan
rüzgara takılan
derin uykudan
tırmalarken içimi
rüyalarda koşamadığım
gözümdesin
çok uzak
dayan
bana
ve sentetik ormanların kokusuna
içinde tavşanların otladığı
hızlanamıyorum
ruhumdaki alçılar
battıkça güneşler gibi toprağa
bana bir cımbız getirin
kalkamıyorum ayağa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder