plastik uçurum
hep yalancı şiirlerle bezediğim
kanıksak bir boşluktayım
tenin sentetik bir pelte
belki yeni yeni uyanmaktayım
bir itten daha aciz olduğum
bu şehirde
ben tutkunuyum doğmayan güneşin
sen; batmakta olan bu geminin
gözleri felfecir kaptanı
örselenmiş her yanı
bu lain coğrafyanın
akan ırmakları irin
gün bile yalandan ışıltı
sabahleyin
koyu ve kor bir kıvam olarak ins
belki de yüzdüğü denizdir bu geminin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder